Country pub

Howdy!

Wij zijn weer 1400 km verder gereden en hebben eindelijk een baan gevonden!
Na 5 weken in Bowen zonder werk en een hosteleigenaar die steeds onaardiger werd, besloten we om ook op andere banen dan boerderijen en fruittuinen te reageren.
Op Facebook kwamen we een advertentie tegen, een country pub was op zoek naar 2 mensen om ze te helpen. Perfect natuurlijk! Maar ook hierop reageert een groot aantal backpackers.
Chantal (backpacker) had de advertentie geplaatst en is ook Nederlands, zij besloot ons te laten komen.

Yesss eindelijk een baan!
We hadden woensdagmiddag gereageerd, s’avonds rond 22.00 uur kregen we te horen dat wij konden komen, maar dan moesten we wel gelijk donderdag ochtend beginnen met rijden.
Dus, alles snel ingepakt, even afscheid genomen van de mensen die we hadden leren kennen in Bowen en donderdag om 9.00 uur begonnen met rijden.
De rit hier heen was lang en vermoeiend. Donderdag hadden we 8.5 uur gereden, toen werd het donker dus zetten we de tent op en waren gaan slapen.
Vrijdag reden wij de rest, 10 uur. Het werd steeds meer woestijn gebied en we hadden kilometers met alleen maar droog gras, zand en af en toe een boompje.
Er reden ook weinig andere mensen.

Het was een regenachtige dag en we reden op een weg geschikt voor 1 auto, als je iemand tegen kwam moesten beide auto’s dus voorzichtig half de berm in (was heel drassig geworden door de regen). Toen we een grote Landcruiser tegen kwamen zagen we al dat het hem allemaal niet leek uit te maken want hij bleef 80/90 km/h rijden en ging volledig de berm in. Nadat we elkaar gepasseerd waren keken wij in de spiegels mee en zagen dat de auto over de weg heen tolde en aan de andere kant van de weg in de berm op zn kant terecht kwam.

Ik rende er snel heen terwijl Den voorzichtig onze auto er heen reed.
Er zat een gezin in de auto met 2 jongens van 5 en 7. Wij hielpen ze de auto uit en niemand was gewond. Het leek bijna alsof het dagelijks gebeurde want niemand was echt geschrokken. De jongens bleven roepen hoe cool het was en de vader, die achter het stuur zat, gaf heel kalm toe dat het niet helemaal ging zoals hij in gedachte had.
Aangezien wij geen trektouw hadden gingen wij op zoek naar hulp. Het kan voor komen dat er uren lang niemand op die weg rijdt dus als we niemand konden vinden moesten we bij haar vader aan bellen (die 150 km verderop woonde).
Gelukkig hadden we na een aantal km al iemand gevonden die ‘dacht dat hij dat wel zou kunnen doen’ zolang er maar een kroeg in de buurt was..

Na bijna 19 uur rijden waren we bij de country pub aangekomen. De pub is in een klein dorpje genaamd Bedouri, met 80 inwoners. Er is geen supermarkt in de buurt en geen internet/verbinding.
Het was die avond vrij druk in de pub met dinner dus hielpen we ze even in de keuken.
Hierna deden we nog een drankje met Chantal en Jim (de eigenaar) en gingen naar bed.

Vrijdag begonnen wij gelijk met werken. Dit weekend was er een kamelenrace in Bedouri en daar kwamen veel toeristen op af. 

Wij zelf konden ook nog even kijken bij de kamelenrace. Een grappig evenement waar ook een biggetjes race was, zoo schattig! Boomhakken, waar 6 mannen elk een boomstam hadden, de eerste die hem omgehakt had was de winnaar. Er werd enorm veel geld gezet op de biggetjes en kamelen.

Het is een leuke en interessante plek om te werken. Het gebouw staat hier sinds 1886 en er is enorm veel schoonmaak- en opruimwerk te doen.
We werken elke dag en hebben 3 diensten; bar ochtend 10-15:30 uur, bar middag 15:30- sluit (21:00-00:00), of kookdienst lunch en dinner. Deze diensten wisselen we elke week.
Af en toe gaat Jim naar de supermarkt en is 2 dagen weg, het is 6 uur rijden naar de supermarkt. Of hij gaat brood halen in zijn vliegtuig. Kan je je een beetje voorstellen waar we zitten?

Het plan is om hier 1.5 tot 2 maanden te blijven en dan weer verder reizen. 

Zoals ik al zei, er is hier geen internet. Heel af en toe zullen wij een uurtje wifi kopen maar dat is erg duur. Dus maak je geen zorgen als we een tijdje niet reageren op berichten!