Hello all!
Een verhaaltje vanuit Tassie. Het waren weer drukke weken!
Nadat wij de eerste dag bij het hostel waren aangekomen konden we gelijk de volgende dag beginnen met werken. Wij wilde nog een dagje vrij om boodschappen en de was te doen dus begonnen wij op woensdag.
Het enige werk dat er op dat moment was, was aardbeien plukken. We hadden al van verschillende locals gehoord dat het verschrikkelijk was, maar hey, het is beter dan niks.
De wekker ging om 04:45 uur en we begonnen met werken om 06:00 uur. Het begin viel wel mee en het plukken ging redelijk snel, maar omdat het allemaal op de grond was geplant kregen we na een aantal uur enorm last van onze rug en knieën. Het was zwaar en onderbetaald werk (5 dollar voor 5 kilo aardbeien).
Om 14:00 uur waren we klaar en konden we uitrusten.
S ’middags gingen we vaak eerst even slapen, naar de winkel, eten, nog even pingpong en tafelvoetbal spelen en weer naar bed.
ondertussen ook veel Wifi opgezocht om ander werk te vinden, maar dat viel niet mee.
Het Hostel waar we slapen zit een beetje in de middle of nowhere, dat betekend geen openbaar vervoer. Alles waar we heen willen doen we liftend, en ja, dan kom je soms bij bijzondere mensen in de auto; geen rijbewijs, bier drinken tijdens het rijden, een omaatje die vroeg of we haar alsjeblieft niet neer wilde steken, een dronken man die wij zelf in zijn auto thuis moesten brengen etc.
Verder hebben we ook geluk als er genoeg water is om na het werken even te kunnen douchen.
Een verhaaltje vanuit Tassie. Het waren weer drukke weken!
Nadat wij de eerste dag bij het hostel waren aangekomen konden we gelijk de volgende dag beginnen met werken. Wij wilde nog een dagje vrij om boodschappen en de was te doen dus begonnen wij op woensdag.
Het enige werk dat er op dat moment was, was aardbeien plukken. We hadden al van verschillende locals gehoord dat het verschrikkelijk was, maar hey, het is beter dan niks.
De wekker ging om 04:45 uur en we begonnen met werken om 06:00 uur. Het begin viel wel mee en het plukken ging redelijk snel, maar omdat het allemaal op de grond was geplant kregen we na een aantal uur enorm last van onze rug en knieën. Het was zwaar en onderbetaald werk (5 dollar voor 5 kilo aardbeien).
Om 14:00 uur waren we klaar en konden we uitrusten.
S ’middags gingen we vaak eerst even slapen, naar de winkel, eten, nog even pingpong en tafelvoetbal spelen en weer naar bed.
ondertussen ook veel Wifi opgezocht om ander werk te vinden, maar dat viel niet mee.
Het Hostel waar we slapen zit een beetje in de middle of nowhere, dat betekend geen openbaar vervoer. Alles waar we heen willen doen we liftend, en ja, dan kom je soms bij bijzondere mensen in de auto; geen rijbewijs, bier drinken tijdens het rijden, een omaatje die vroeg of we haar alsjeblieft niet neer wilde steken, een dronken man die wij zelf in zijn auto thuis moesten brengen etc.
Verder hebben we ook geluk als er genoeg water is om na het werken even te kunnen douchen.
In het weekend hadden we vrij genomen en op zaterdag wilde we naar Hobart, de dichtstbijzijnde stad. We kwamen in de auto bij Allen en zijn vrouw Maria. Aardige mensen die op bezoek gingen bij zijn zieke broer Philip, een Nederlander. Hij vroeg of wij even mee wilde want dat zou Philip wel goed doen.
Helaas was Philip te ziek om nog Nederlands te praten.
Allen stelde voor om ons ook weer op de halen vanuit Hobart en dan konden wij (na ons gezeur over ons hostel en de aardbeien) een nachtje bij hun thuis slapen. Spullen ingepakt en gaan!
We kregen daar heerlijk eten van Maria, een Filipijnse vrouw. En Walibi-burgers van de BBQ.
Op zondag kregen wij een tour van Allen. Hij rijdt 1 keer in de week in een tourbus en weet dus alle mooie plekken te vinden! We gingen naar een aantal prachtige stranden, een bos en een leuk kroegje.
Voor donderdag en zaterdag werden we gevraagd of we wilde helpen op een wijngaard, uitdunnen en rechtzetten van de bomen!
Toen we zaterdagmiddag terug kwamen van de wijngaard had Jane, de eigenaresse van het hostel, een andere baan voor ons gevonden! Appels dunnen! per uur betaald en 5/ 6 dagen in de week 8.30 uur per dag werk!
En nog meer goed nieuws, we mochten verhuizen. Het hostel bestaat uit 3 huizen, 2 daarvan bestaat uit 8 kamers met in iedere kamer één stapelbed. In zo’n huis woonden wij samen met 13 Fransen en 1 Engelse. Nu zijn we verhuisd naar het grote huis met een aantal 8/10 persoons kamers en drie 2 persoonskamers, waar wij in slapen.
Op zaterdagavond geeft 1 van de huizen vaak een feest, afgelopen weekend hadden we een pizza/beer night!
Zo, nu zijn jullie allemaal weer up to date. We laten snel weer wat horen!
