Van strawberrypicker naar applethinner

Hello all!

Een verhaaltje vanuit Tassie. Het waren weer drukke weken!
Nadat wij de eerste dag bij het hostel waren aangekomen konden we gelijk de volgende dag beginnen met werken. Wij wilde nog een dagje vrij om boodschappen en de was te doen dus begonnen wij op woensdag.
Het enige werk dat er op dat moment was, was aardbeien plukken. We hadden al van verschillende locals gehoord dat het verschrikkelijk was, maar hey, het is beter dan niks.

De wekker ging om 04:45 uur en we begonnen met werken om 06:00 uur. Het begin viel wel mee en het plukken ging redelijk snel, maar omdat het allemaal op de grond was geplant kregen we na een aantal uur enorm last van onze rug en knieën. Het was zwaar en onderbetaald werk (5 dollar voor 5 kilo aardbeien).
Om 14:00 uur waren we klaar en konden we uitrusten.
S ’middags gingen we vaak eerst even slapen, naar de winkel, eten, nog even pingpong en tafelvoetbal spelen en weer naar bed.
ondertussen ook veel Wifi opgezocht om ander werk te vinden, maar dat viel niet mee.

Het Hostel waar we slapen zit een beetje in de middle of nowhere, dat betekend geen openbaar vervoer. Alles waar we heen willen doen we liftend, en ja, dan kom je soms bij bijzondere mensen in de auto; geen rijbewijs, bier drinken tijdens het rijden, een omaatje die vroeg of we haar alsjeblieft niet neer wilde steken, een dronken man die wij zelf in zijn auto thuis moesten brengen etc.
Verder hebben we ook geluk als er genoeg water is om na het werken even te kunnen douchen.

In het weekend hadden we vrij genomen en op zaterdag wilde we naar Hobart, de dichtstbijzijnde stad. We kwamen in de auto bij Allen en zijn vrouw Maria. Aardige mensen die op bezoek gingen bij zijn zieke broer Philip, een Nederlander. Hij vroeg of wij even mee wilde want dat zou Philip wel goed doen.
Helaas was Philip te ziek om nog Nederlands te praten.
Allen stelde voor om ons ook weer op de halen vanuit Hobart en dan konden wij (na ons gezeur over ons hostel en de aardbeien) een nachtje bij hun thuis slapen. Spullen ingepakt en gaan!
We kregen daar heerlijk eten van Maria, een Filipijnse vrouw. En Walibi-burgers van de BBQ.
Op zondag kregen wij een tour van Allen. Hij rijdt 1 keer in de week in een tourbus en weet dus alle mooie plekken te vinden! We gingen naar een aantal prachtige stranden, een bos en een leuk kroegje.

Voordat we het wisten was het alweer maandagochtend 04:45 uur en moesten we weer een week aardbeitjes plukken.
Voor donderdag en zaterdag werden we gevraagd of we wilde helpen op een wijngaard, uitdunnen en rechtzetten van de bomen!
Toen we zaterdagmiddag terug kwamen van de wijngaard had Jane, de eigenaresse van het hostel, een andere baan voor ons gevonden! Appels dunnen! per uur betaald en 5/ 6 dagen in de week 8.30 uur per dag werk!
En nog meer goed nieuws, we mochten verhuizen. Het hostel bestaat uit 3 huizen, 2 daarvan bestaat uit 8 kamers met in iedere kamer één stapelbed. In zo’n huis woonden wij samen met 13 Fransen en 1 Engelse. Nu zijn we verhuisd naar het grote huis met een aantal 8/10 persoons kamers en drie 2 persoonskamers, waar wij in slapen.
Op zaterdagavond geeft 1 van de huizen vaak een feest, afgelopen weekend hadden we een pizza/beer night!

Zo, nu zijn jullie allemaal weer up to date. We laten snel weer wat horen!

Off to Tazziee

Hallooo

Daar zijn we dan, ons eerste echte blog vanuit Aussie!

De vlucht hier heen verliep goed maar duurde voor mij heel lang omdat ik de hele tijd ziek ben geweest. Voorderest was het prima en heeft Dennis zich goed vermaakt met films en spelletjes.

Eenmaal aangekomen zijn we naar ons Hotel gegaan en daar lekker bij kunnen komen van onze vlucht. We kwamen laat aan en konden dus gelijk lekker slapen. We hadden 1 nachtje daar geboekt, dus we gingen weer optijd naar onze volgende slaapplek. Een hostel dat er op internet prima uit zag maar in werkelijkheid enorm vies was (voordat we konden eten waren we zo'n 10 min bezig met alles schoonmaken) en het bed was zo oud dat de veringen er bijna door heen staken. We moesten zo gaan liggen dat alle botten tussen de veringen in kwamen..
Na 2 nachten daar besloten we om verder op zoek te gaan naar andere hostels. We zitten in een Suburb van de stad en er zijn dus wel meerdere hostels.
Voor 1 nacht een ander hostel geboekt, die heel goed en gezellig was. Veeeel beter dan de vorige.
Voor dinsdagnacht hadden we al een ander hostel geboekt en daar verbleven we t/m vandaag. Leuk hostel met bijna alleen maar werkende/werkzoekende backpackers.

Toen was het eindelijk was rustiger geworden en konden we beginnen met onze zoektocht naar werk.
We zijn 3 dagen volop bezig geweest met rondmailen en bellen maar alles zat vol. Dat is het nadeel van de websites die iedereen kan zien. Uiteindelijk zijn wij vrijdag op het idee gekomen om naar een working hostel in Tasmanië te bellen, dit is een hostel die dicht bij farms zitten, en waar zij ook hun best doen om werk voor je te vinden. Daar bleek nog plek te zijn en waren ze op zoek naar werkende backpackers, perfect dus!!
Gelijk onze tickets geboekt en we vliegen er morgen heen
Wat wij precies voor werk doen weten we nog niet, waarschijnlijk iets van fruit plukken.
Wat wij wel weten is dat er geen internet en Wifi verbinding in ons hostel is, dus voel je niet beledigd als je een tijdje geen antwoord van ons krijg!

Natuurlijk hebben wij tussen het zoeken door ook veel rondgelopen in zowel de stad als op het strand en gewoon hier in de buurt.
Melbourne is een grote stad met alle soorten mens door elkaar, hippie, zwervers, rijk, arm, backpackers of course ;) en nog veel meer!
Zelf gaat onze voorkeur toch naar St Kilda (de suburb waar we nu zijn) omdat het in de stad allemaal heel groot is met veel hoge gebouwen en heel veel mensen. terwijl het hier veel rustiger is, leuke restaurantjes en leuke parkjes om in rond te lopen.

Sorry, m'n blog is deze keer erg warrig, maar dat is eigenlijk ook precies hoe onze week is verlopen.

Byeee tot de volgende keer!

nog 21 dagen

Hallo allemaal!
Het is weer tijd om een blog te beginnen! Zoals de meeste zullen weten gaan Dennis en ik over 21 dagen naar Australie, via deze weg zullen wij proberen jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden.

Alles is inmiddels geregeld en we zijn er zo goed als klaar voor.
We vliegen op 9 november om 12:30 naar Melbourne, daar komen wij na 22 uur in het vliegtuig gezeten te hebben op 10 november om 21.30 uur (plaatselijke tijd) aan.

Het plan is om daar de eerste week dingen als een bankaccount, belastingnummer etc te regelen, daarna willen wij zo snel mogelijk werk vinden.
Wat wij verder gaan doen weten wij zelf ook niet.

We houden jullie op de hoogte!
Liefs, Jessica